
Titel : |
De ouderlijke toestemming als beschermingsmechanisme in de Algemene Verordening Gegevensbescherming: In het land der blinden is éénoog koning |
Documenttype: |
artikel |
Auteurs: |
Aelbrecht, Stefan, Auteur |
Uitgave: |
1 |
Uitgegeven: |
Larcier (Brussel) |
Publicatiedatum: |
2017 |
Tijdschrift: |
Tijdschrift voor Jeugd en Kinderrechten (TJK) 2017/1 |
Paginering : |
36-45 |
Taal : |
Nederlands (dut) |
Trefwoorden: |
Media:Algemeen Media:Technologie
|
Samenvatting: |
Vanaf 25 mei 2018 zal de Algemene Verordening Gegevensbescherming3
in werking
treden, wetgeving die erop gericht is de bescherming van persoonsgegevens van consumenten en jongeren in het bijzonder te vrijwaren. Een van de mechanismen die in
de verordening vervat ligt is de ouderlijke toestemming wanneer de aanbieders de
persoonsgegevens van kinderen jongeren dan 16 jaar willen verwerken en zich daarvoor beroepen op de legitimatiegrond ‘toestemming’4
. Die toestemmingsvereiste
lijkt niets te vroeg, want onderzoek toont aan dat heel wat jongeren geen flauw
benul hebben van het digitale spoor dat ze achterlaten, in tegenstelling tot het beeld
dat we hebben van de digital natives (ECDL, 2014; Wauters et al., 2015; Baert, 2017).
De ouderlijke toestemming, gebaseerd op de (gepercipieerde) beschermingswaardigheid van jongeren en kinderen, lijkt aan die verzuchtingen tegemoet te komen5
.
De impact van die toestemmingsvereiste zal vermoedelijk groot zijn, aangezien maar
liefst 60 percent van de jongeren tussen 9 en 16 jaar dagelijks online vertoeft (EU
Kids Online Report, 2014). Nochtans werd diezelfde toestemmingsvereiste al
terecht in vraag gesteld naar aanleiding van berichtgeving over het facebook gebruik
van jongeren (Heussner, 2011; Rochman, 2011). Deze bijdrage wil de beschermingscapaciteit nagaan van de ouderlijke toestemming zoals we ze terugvinden in
de Algemene Verordening Gegevensbescherming. |
Vaste link: |
http://www.kekidatabank.be/index.php?lvl=notice_display&id=3516 |
|