Uitgeversfiche
Larcier (Brussel)
Verwante collecties :
|
Beschikbare documenten van deze uitgever
Het resultaat bewaren De zoekopdracht beperken
Titel : Achttien en op eigen benen : Een internationaal perspectief op de transitie van de jeugdzorg naar een zelfstandig leven Documenttype: artikel Auteurs: Carrette, Valérie, Auteur Uitgegeven: Larcier (Brussel) Publicatiedatum: 2012 Tijdschrift: Tijdschrift voor Jeugd en Kinderrechten (TJK) Vol. 4 Paginering : p. 308-322 Taal : Nederlands (dut) Trefwoorden: Gezondheid en welzijn:Jeugdhulp:Bijzondere jeugdzorg
Kinderrechten (inter)nationaal:Landen en regio's:Europa:België
Kinderrechten (inter)nationaal:Landen en regio's:Europa:Verenigd KoninkrijkSamenvatting: Het bereiken van de meerderjarigheid luidt in Vlaanderen voor de meeste jongeren in de jeugdzorg het einde van hun verblijf in een residentiële voorziening of pleegzorg in. Net als in andere landen wordt van achttienjarige jongeren die de jeugdzorg verlaten verwacht dat zij zelfstandig een kwaliteitsvol leven uitbouwen binnen een complexe maatschappelijke context waar tal van sociale uitsluitingsmechanismen spelen. Dat deze jongeren, vaak zonder een voldoende ondersteunend sociaal netwerk, bijzonder kwetsbaar zijn hoeft geen betoog. Internationaal wetenschappelijk onderzoek bevestigt dat, maar reikt ook elementen aan die kunnen bijdragen tot een betere transitie naar een zelfstandig leven. Daarnaast gaan we na in welke ondersteuning drie Europese landen via hun regelgeving en beleid voorzien ten aanzien van jongvolwassen jeugdzorgverlaters welke inspirerend kan zijn voor beleidsinitiatieven in Vlaanderen. Hieruit blijkt dat het Verenigd Koninkrijk een sterk uitgetekend beleid en regelgeving heeft ten aanzien van jonge jeugdzorgverlaters en lokale overheden ondersteunt tot de realisatie van goede praktijken. Summary: In Flanders most young people leave out-of-home care at majority. Compared with their peers society expects young people leaving care to be fully independent at a very young age. Young people leaving a placement in out-of-home care are at high risk of being disadvantaged, partly because of a lack of a supportive social network. International research confirms this. Research literature is growing and is able to point out important features of (after) care that can contribute to a better transition of care leavers to an independent adult life. In this contribution we explore also the regulatory initiatives of three European countries concerning care and support for young care leavers, which can be inspiring for policy in Flanders. Especially the United Kingdom (England) has strong policies and regulations concerning ‘aftercare’ for young people leaving out-of-home care at majority, and additionally supports local governments in developing good practices. Vaste link: http://www.kekidatabank.be/index.php?lvl=notice_display&id=982 Elektronische documenten
TJK_12_4_Valérie_Carrette.pdfAdobe Acrobat PDF
Titel : Agency van kinderen: Onderzoek vanuit de psychologie Documenttype: artikel Auteurs: De Mol, Jan, Auteur Uitgegeven: Larcier (Brussel) Publicatiedatum: 2012 Tijdschrift: Tijdschrift voor Jeugd en Kinderrechten (TJK) Vol. 3 Paginering : p. 187-193 Taal : Nederlands (dut) Trefwoorden: Gezin:Algemeen
Kinderrechten (algemeen):AutonomieSamenvatting: In de hedendaagse psychologische theorievorming neemt het concept ‘agency’ een centrale plaats in. Agency betekent dat men naar mensen kijkt als autonome personen die de capaciteit hebben om over hun omgeving en zichzelf te reflecteren, en bovendien doelgericht en intentioneel kunnen handelen. In dit artikel ligt de focus op de agency van het kind binnen de ouder-kindrelatie. Kinderen zijn geen passieve wezens die de invloed van hun ouders ondergaan maar dragen zelf op een actieve manier bij aan de constructie van de ouder-kindrelatie. Summary: The agency concept occupies a central place in contemporary psychology theories. Agency means that people are considered as autonomous individuals having the capacity to reflect upon the world around them as well as upon themselves, and moreover are able to act goal-oriented and intentionally. This article focuses on child agency within the parent-child relationship. Children are not passive beings subjected to the influence of their parents, but themselves actively contribute to the development of the parent-child relationship. Vaste link: http://www.kekidatabank.be/index.php?lvl=notice_display&id=973 Elektronische documenten
TJK_12_3_Jan_De_Mol.pdfAdobe Acrobat PDF
Titel : “Agency” van kinderen en pedagogische normen Documenttype: artikel Auteurs: Maria Bouverne-De Bie, Auteur ; Vandenbroeck, Michel, Auteur Uitgegeven: Larcier (Brussel) Publicatiedatum: 2007 Tijdschrift: Tijdschrift voor Jeugd en Kinderrechten (TJK) Vol. 5 Paginering : p. 296-304 Taal : Nederlands (dut) Trefwoorden: Gezin:Opvoeding
Kinderrechten (algemeen):Participatie:AlgemeenSamenvatting: Dit artikel maakt deel uit van het dossier “Opvoeding” van het TJK. Het bespreekt de wisselwerking tussen “agency” van kinderen en pedagogische normen. “Kinderen als sociale actoren” en “kinderparticipatie” zijn sleutelbegrippen in het huidige discours en betekenen voor de pedagogiek een belangrijke paradigmaverschuiving, geïnspireerd op de kinderrechtenbeweging en de “sociology of childhood”. We kunnen echter enkele kritische opmerkingen maken met betrekking tot de manier waarop die begrippen in de praktijk worden omgezet. Een historisch perspectief dat het micro met het macroniveau verbindt, onderzoekt hoe het nieuwe paradigma kan worden gekoppeld aan discursieve gebieden die verbonden zijn met het neoliberalisme. Die kritische opmerkingen zijn ingegeven door een historisch onderzoek naar 150 jaar “besturen” van kinderen en gezinnen in België. Die discussie is nodig om te kunnen bepalen of en hoe het inclusieve discours over kinderen in de laatmoderniteit op zijn beurt specifieke groepen kinderen en volwassenen kan uitsluiten. (Zie ook: A.A.H. van Hoek en W. Vandenhole “Verplicht aanpakken?”, F. Myny en J. Decoene, “Toen het Decreet Opvoedingsondersteuning het licht zag, was de zon nog niet op” en H. Timmermans, “Opvoedingsondersteuning, nood aan een breed draagvlak”) Summary: This article is part of TJK’s file on “Upbringing”. It discusses the interaction between the “agency” of children and pedagogical norms. “Children as social actors” and “child participation” are key terms in the current discourse. They entail an important shift of paradigms for pedagogics, inspired by the children’s right movement and the sociology of childhood. However, one can make some critical remarks in relation to the way these terms are put into practice. A historical perspective, which connects the micro level with the macro level, investigates how the new paradigm can be related to discursive areas connected to neoliberalism. Those critical remarks are provided by a historical research on 150 years of “governing” children and families in Belgium. This discussion is necessary in order to determine if and how the inclusive discourse on children in late modernity in its turn can exclude certain groups of children and adults. (See also: A.A.H. van Hoek and W. Vandenhole “Verplicht aanpakken?”, F. Myny and J. Decoene, “Toen het Decreet Opvoedingsondersteuning het licht zag, was de zon nog niet op” and H. Timmermans, “Opvoedingsondersteuning, nood aan een breed draagvlak”) Vaste link: http://www.kekidatabank.be/index.php?lvl=notice_display&id=801 Alle kinderen zonder (adequate) ouderlijke zorg hebben recht op alternatieve zorg / Phillips, Charlotte
Titel : Alle kinderen zonder (adequate) ouderlijke zorg hebben recht op alternatieve zorg Documenttype: artikel Auteurs: Phillips, Charlotte, Auteur Uitgegeven: Larcier (Brussel) Publicatiedatum: 2011 Tijdschrift: Tijdschrift voor Jeugd en Kinderrechten (TJK) Vol. 5 Paginering : p. 295-297 Taal : Nederlands (dut) Trefwoorden: Gezin:Alternatieve zorg:Algemeen
Gezin:Alternatieve zorg:Pleegzorg
Gezin:Alternatieve zorg:Residentiële zorgSamenvatting: Uit hoofde van artikel 20 Internationaal Verdrag inzake de rechten van het kind (hierna: IVRK) heeft een kind dat niet in het eigen gezin kan opgroeien “recht op bijzondere bescherming en bijstand van staatswege”, ook wel het recht op alternatieve zorg genoemd. Wereldwijd leven miljoenen kinderen echter zonder (adequate) ouderlijke zorg, terwijl een geschikt alternatief niet voorhanden is. In dit betoog wordt ingegaan op de betekenis van het recht op alternatieve zorg. Daartoe wordt bovenvermeld artikel 20 IVRK geanalyseerd, alsmede de nog relatief nieuwe VN-Richtlijnen Alternatieve Zorg voor Kinderen. Summary: Article 20 CRC grants a child that cannot grow up within his or her own family the entitlement for special protection and assistance provided by the State, also known as the right to alternative care. However, millions of children around the globe grow up without (adequate) parental care, without access to an appropriate alternative. This contribution discusses the significance of the right to alternative care. For this, the above mentioned article 20 CRC is analyzed, as well as the relatively new UN Guidelines on Alternative Care for Children. Vaste link: http://www.kekidatabank.be/index.php?lvl=notice_display&id=916
Titel : Een alternatieve aanpak voor de uitwijzing van gezinnen met kinderen : “Open wooneenheden” en “coaching” in plaats van opsluiting in een gesloten centrum Documenttype: artikel Auteurs: Stockmans, Pieter, Auteur Uitgegeven: Larcier (Brussel) Publicatiedatum: 2010 Tijdschrift: Tijdschrift voor Jeugd en Kinderrechten (TJK) Vol. 2 Paginering : p. 117-122 Taal : Nederlands (dut) Trefwoorden: Kinderen in kwetsbare situaties:Migratie:Algemeen
Kinderen in kwetsbare situaties:Migratie:Asiel & vluchtelingen
Kinderrechten (inter)nationaal:Landen en regio's:Europa:BelgiëSamenvatting: Gezinnen met minderjarige kinderen die ons land moeten verlaten, worden sinds oktober 2008 niet langer vastgehouden in gesloten centra maar in open wooneenheden: de zogenaamde “terugkeerwoningen”. Zij worden daarbij intensief begeleid door een coach. Het gaat hier om een project van de Dienst Vreemdelingenzaken (DVZ) waarmee toenmalig minister van Migratie en Asiel, Annemie Turtelboom, eindelijk gehoor gaf aan de jarenlange oproep van kinderrechten- en vluchtelingenorganisaties en specialisten om een einde te stellen aan de schadelijke opsluiting van minderjarigen. In dit artikel wordt deze praktijk uitgebreid besproken en wordt ook een oproep gedaan om dit te consolideren in wetgeving. Summary: Families with minor children who have to leave the country, are, since October 2008, no longer held into custody in closed detention centers, but in open units, the so-called “return homes”. In this system, they receive intensive guidance from a coach. With this project, the Minister of Migration and Asylum at that time, Annemie Turtelboom, finally responded to the pleas by children’s rights organizations and refugee organizations and specialists, to end the detrimental detention of minors. This article elaborates on this new practice and asks for a legal consolidation in legislation. Vaste link: http://www.kekidatabank.be/index.php?lvl=notice_display&id=900 
PermalinkPermalinkPermalinkPermalink
PermalinkPermalink
Permalink
Permalink
Permalink
Permalink
